زباله هاي انتقال يافته به كارخانه زباله سوز ممكن است مست قيماً به داخل كوره و يا در نزديكي دريچه تغذيه تخليه شوند.در برخي موارد ، زباله در نزديكي دريچه تغذيه تخليه شده و مخازن متحرك ويژه اي عمل تغذيه را به عهده دارند. يكي ديگر از دستگاههاي تغذيه كوره، تجهيزات قيفي شكل است كه از يك طرف زباله را دريافت و از طرف ديگر توسط نيروي ثقل آن را وارد كوره مي نمايد. در روش ديگر ابزار مكانيكي حمل زباله مورد استفاده قرار مي گيرد كه اين تجهيزات زباله را از محل ورود تا دريچه كوره حمل مي كنند.
كوره هاي زباله سوز عمدتاً بر دو نوع تقسيم مي شوند:
در كوره هاي جامد نسوز به هوا يا رطوبت اضافي نيازي نيست زيرا از تعدادي ديگ بخار كه حرارتمورد نياز انها از طريق سوختن زباله تأمين مي شود استفاده مي گردد. ديگهاي بخار موجب مي شوند تا حرارت گازهاي ناشي از عمليات احتراق خارج شوند، معمولأ دماي گازهاي خرجي بايد قبل از تخليه به هواي محيط سرد شوند. بنابراين دماي گازهاي خروجي به نسبت نصف تا يك سوم كاهش مي يابند. در كوره هاي با ديواره آبي ، ديواره داخلي محفظه احتراق شامل لوله هاي عمودي و متصل به يكديگر است كه به علت بازيابي بخار و كنترل دماي كوره به هواي اضافي نيازي نداشته و از نظر فناوري نسبت به كوره هاي جامدسوز از برتري بيشتري برخوردار مي باشند. رطوبت مي تواند به عنوان يك عامل مشكل ساز در كوره هاي ديواره آبي مطرح شود چون ممكن است با گازهاي حاصل از احتراق پلاستيكها و ديگر مواد موجود در زباله تركيب شود و يك اسيد قوي ايجاد نموده و سبب خوردگي و خسارت لوله هاي ديواره كوره شود.
دودكش كارخانه زباله سوز عامل انتقال گازهاي توليد شده به خارج و هدايت هوا به داخل است. استفاده از دستگاه تهويه سبب كوتاه شدن ارتفاع لوله هاي دودكش مي شود و ارتفاع دودكش بايد به نحوي باشد كه باعث ترقيق گازها در هوا شده و از ايجاد آلودگي هوا در نتيجه پراكندگي ذرات خاكستر جلوگيري نمايد. ارتفاع آن بايد در حدي باشد كه در شرايط انسداد ناشي از دوده چسبيده به سطح داخلي، امكان پاكسازي آن به سادگي ميسر شود. نصب چراغ راهنما به منظور هدايت هواپيما و نيز وسايل جلوگيري از برق گرفتگي و يك نردبان جهت صعود افراد به بالاي دودكش نيز در اين تأسيسات ضروري است. بدنه دودكش اصولاً از آجر يا بتن مسلح است و سطح داخلي آن از مواد نسوز تشكيل مي شود.. فشار داخل كوره هرگز نبايد بيش از فشار هواي محيط باشدزيرا فشار مثبت موجب خروج گازهاي داغ از بدنه مذكور شده كه خود منجر به افزايش بيش از حد دما و خوردگي بدنه فولادي كوره مي گردد.
شعله به گاز درخشاني اطلاق مي شود كه از آزاد شدن انرژي شيميايي احتراق حاصل مي گردد. جبهه شعله (Flame Front) سطح بين ناحيه درخشان و ناحيه تيره گازهاي مشتعل نشده را گويند كه در تمام واكنشهاي احتراق در فاز گازي وجود دارد.
يك مساله اساسي در انتخاب و طراحي زباله سوز ها، ارزش حرارتي موادي است كه سوزانده مي شون. ارزش سوختي با عناوين ارزش حرارتي بالا (HHV) و ارزش حرارتي پايين (LHV) ناميده مي شود. ارزش حرارتي بالا، ميزان انرژي كه از سوختن واحد جرم بدست مي آيد، اگر در انتهاي احتراق آب بصورت مايع در محفظه احتراق باقي بماند، مي باشد و ارزش حرارتي پايين ميزان انرژي كه از سوختن واحد جرم بدست مي آيد، اگر در انتهاي احتراق آب بصورت بخار از محفظه احتراق خارج شود، ناميده مي شود. ارزش حرارتي مواد متشكله زباله به آداب و رسوم و فرهنگ توليد كنندگان زباله بستگي مستقيم دارد. پارامترهاي ديگري نيز مثل ميزان رطوبت، ميزان مواد قابل اشتعال و ميزان خاكستر بر ارزش حرارتي تاثير دارند .مواد با ارزش حرارتي كم، رطوبت و خاكستر بالا احتياج به سوخت كمكي دارند.
شكل فيزيكي زباله مهمترين و مؤثرترين عامل در فرآيند احتراق به شمار مي آيد. عواملي مانند ساختار زباله ، ميزان رطوبت موجود و انرژي حرارتي آن نيز در بازده احتراق مؤثر مي باشند.