اجزاء سيستم زباله سوز پلاسما عبارتند از :
توليد بيشترين مقدار انرژي قابل بازيافت در راكتور زباله سوز پلاسما با شرايط زير امكان پذير است :
گاز هاي سنتزي (SynGas) كه از تبديل به گاز كردن (Gasification) مواد آلي بدست مي ايد عموماٌ شامل مونوكسيد كربن و هيدروژن و تركيبات سولفوريك و هالوژني شامل HF ،HCL و H2S مي باشد. بعد از تصفيه و تميز كردن كامل، SynGas معمولاً از گاز طبيعي توليدي هم تميزتر است.
ارزش حرارتي گازهاي سنتزي به نوع زباله بستگي دارد ولي معمولاً ارزش حرارتي پايين(LHV) گاز سنتزي توليد شده از زباله در حدود Mj/Kg 15‐22 مي باشد.
در اين روش طبقه بندي، خرد كردن و خشك نمودن زباله قبل از ورود به راكتور يك ضرورت نيست. راكتور PGV مي تواند زباله مخلوط با تركيبات مختلف، در اندازه ها و ميزان رطوبتهاي متفاوت تا 75% وزني را بدون اينكه نيازي به فرآيند ديگري باشد ، استفاده كند.
مواد موجود در زباله بصورت زير تغيير يافته و خروجي آنها مورد بهره برداري قرار مي گيرند :
الف- مواد آلي در اثر گرماي زياد به گازهاي اوليه (Basic Gas) تبديل مي شوند كه اين گازها مي توانند به عنوان سوخت در پيل سوختي مصرف شوند و يا جهت توليد الكتريسيته مورد بهره برداري قرار گيرند.
ب – مواد غير آلي در اثر درجه حرارت بسيار بالا ذوب شده سپس به كمك آب ، سرد شده و در نهايت به مواد خنثي (غير خطرناك و غير سمي) به صورت دانه هاي سنگي در مي آيند. اين مواد خروجي مي توانند به عنوان دانه هاي سنگي در ساخت بتن، آجر، جاده سازي و يا حتي ساخت كاشي و سراميك بكار گرفته شوند. تفاله بوسيله گرانش راهي سيستم خنك كننده مي شود و در اين سيستم، تفاله سريعاً در حمام آب ريخته مي شودو به علت دماي فوق العاده زياد تفاله، به سرعت كريستالي(vitrify) مي شود كه اين عمل باعث تشكيل دانه هاي كوچك و در نهايت سنگريزه مي شود. اين مواد مي توانند به عنوان مواد ساختماني و تزئيني بكار رود. توضيح اينكه به تفاله خروجي از راكتور 2SiO اضافه مي شودكه دلايل آن عبارتند از:
فرآيند گازي شدن زباله آلي، با استفاده از كاتاليزور كه عمدتاً زغال سنگ متالوژيكي است بهبود مي يابد كه ميزان ماده كاتاليزور در حدود 3% وزن زباله ورودي مي باشد.
در فرآيند توليد گاز سنتزي سه واكنش در راكتور پلاسما روي مي دهد كه عبارتند از :
فرآيند تبديل به گاز بايد در دماي بين 4000 تا 5000 درجه سانتي گراد در راكتور پلاسما انجام شود و دماي گاز خروجي در راكتور پلاسما بين 1250 تا 1450 درجه سانتي گراد مي باشد. اين محدوده دما باعث مي شود واكنشها در راكتور سريع انجام شوند و ذرات توليدي به كوچكترين حد خود برسند. همچنين بازده گاز خروجي توليدي به عنوان گاز سوختي زياد خواهد بود كه مي توان از گاز خروجي جهت توليد توان در يك توربين گازي استفاده كرد.
راكتور پلاسما از سه بخش اصلي تشكيل شده است :
منبع حرارتي PGV مشعلهاي پلاسما هستند.در درون مشعل پلاسما، يك جريان (چشمه) پلاسما ايجاد مي شود كه در اثر فعل و انفعالات بين گاز و قوس الكتريكي ميان الكترودها بوجود مي آيد. اين عمل، گاز را به الكترونها و يونها تفكيك مي كند و اين امكان رافراهم مي كند كه گاز به صورت الكتريكي و گرمايي رسانا باشد. به اين ترتيب، انرژي از قوس به گاز فرآيند منتقل مي شود.
اين سيستم شامل دستگاههاي تصفيه گاز است تا گاز به حدي خنك و تميز شود كه براي استفاده به عنوان سوخت مناسب گردد.
اين اسپري، اولين مرحله از فرآيند تميز كردن گاز است. در هنگام ورود گاز سنتزي، يك جريان مخالف كه محلول هيدروكسيدكلسيم است بر روي گاز پخش مي شود كه تبخير آن، گاز را خنك مي كند.
هنگام عبور گازهاي سنتزي از فيلتر، ذرات ريز باقيمانده توسط آنها كه شبيه كيسه هستند جمع مي شوند. كاهش فشار در هنگام عبور گاز، آنتروپي آنرا كاهش مي دهد.
دومين مرحله تميز كردن گاز، خروج HCL است. اين عمل با پخش محلول خنثي كننده HCL نظيرهيدروكسيد سديم (NaOH) در خلاف جهت جريان گاز انجام مي شود.
گاز سنتزي در اين مرحله به كمپرسور فرستاده مي شود تا فشار آن از حدود 0.9barg به 10barg افزايش يابد، هدف از اين عمل ايجاد فشار مناسب براي خروج H2S است.
اگر H2S در گاز سنتزي وجود داشته باشد، بعلت خاصيت خورندگي مي بايدH2S از گاز خارج شود. بدين منظور از سيستم Lo‐Cat استفاده مي گردد.
در اين مرحله كه بعد از خروج H2S شروع مي شود توسط يك كمپرسور، فشار گاز از حدود 8barg‐5 به barg 45 افزايش مي يابد كه اين ميزان فشار براي استفاده در محفظه احتراق توربين گازي ضروري است. قبل از ورود گاز به اين مرحله، هر ماده غليظ و فشرده شده از گاز خارج مي شود و با تسمه نقاله به تفاله افزوده مي شود.